Vorig artikel: Voor de muziek uit lopen: Leiderschap in presenteren | ||
Volgend artikel: De presenter - een professionaliteitsbooster |
Hij: "Zullen we vanavond uit eten gaan? Wat dacht je van Japans?"
Zij: "Ik dacht dat jij niet van Japans eten hield?"
Hij: "Is wel leuk toch... voor de verandering."
Zij: "Kom op, zo ken ik je niet. Hou vast aan je idealen." *Stoute glimlach*
Hij: "Oke, liever een pizza dan. Ga je dan wel met me mee? Ben je dan blij?"
Zij: "Ik volg je graag. Liefde overwint. Daad bij het woord. Tijd voor actie?"
Hij: "De tijd is nu. Kom we gaan!"
Ik denk dat je nu denkt: "Goh, een stukje uit de Bouquet Reeks, waarom zet Arjan dat op zijn website?"
Weet je wat het erge is: in deze 8 zinnen zitten 4 politieke slogans voor de komende Tweede Kamerverkiezingen verwerkt.
Spot je ze?
Als slogans het niveau van een alledaags gesprek niet ontstijgen, zullen ze dan werken?
Bij iedere verkiezing kijk ik nieuwsgierig uit naar welke nieuwe ideeën, slogans en beelden bedacht worden om de kiezer voor de desbetreffende partij te winnen. Soms zitten er juweeltjes tussen.
Van de oogst van de verkiezingen tot nu toe, wordt ik een beetje… verdrietig.
Een slogan moet je even stil laten staan, even na laten denken.
En al is hij van de 'tegenpartij', zelfs ook dan moet je het gevoel krijgen: ja, dat klopt: ik ben het er niet mee eens, maar daar staat die partij voor.
Much of the messy advertising you see is the product of committees.
Committees can criticize advertisements, but they should never be allowed to create them.
- David Ogilvy
Briljante ideeën zijn vaak het spinsel van één persoon. Eén man of vrouw die een ingeving heeft, deze uitbroedt en uiteindelijk met alle nuance kan inschatten hoe dit gaat werken voor en hoe het overkomt op andere mensen.
Maar: grote dingen bereik je alleen door samen te werken in teams. En daarbij is het dan essentieel om het orginele idee vanaf het begin te bewaken en vast te houden.
De 'boze architect' is daar zo'n mooi voorbeeld van. Aannemers zijn bezig zijn ontwerp te realiseren en denken: "oh, maar dat kan eenvoudiger." - en voor je het weet worden kleine veranderingen doorgevoerd, worden bochtjes afgesneden en compromissen gesloten.
Totdat de architect binnen wandelt, boos wordt en zegt: breek maar af en doe het zo als ik het getekend heb.
Ook de Efteling had deze ervaring: Anton Pieck, de ontwerper van het Sprookjesbos kwam af en toe kijken. Soms keek hij dan naar de creatie van de mensen die aan het metselen en stuken waren en zei: "Niet slecht."
Hetgeen betekende: breek maar weer af en begin opnieuw. Het leverde hem de bijnaam 'de zachte dictator' op.
Het resultaat is wel een verbluffende realisatie van de stijl en sfeer van de werken van Anton Pieck.
Had hij daarentegen toegelaten dat de bouwers hun eigen, misschien vereenvoudigde, interpretatie van zijn werk zouden realiseren, dan was de Efteling nooit zo authentiek en sprookjesachtig geworden.
Politieke partijen hebben veel overlegorganen die zich buigen over de uitingen en slogans waarmee men hun stem in de wereld wil zetten. Het resultaat is dan niet het idee van één man, maar iets waarin iedereen zich kan vinden. Eigenlijk worden alle kleurrijke ideeën bij elkaar gegooid en geroerd.
Wat er ontstaat is een grijze massa. En grijs combineert inderdaad met alles.
Geert Wilders heeft met zijn PVV daarin een benijdbare positie: hij runt zijn partij als one-man-show. Als hij zijn idee voor een meldpunt overlast Midden- en Oost Europeanen het label 'Polen-meldpunt' wil geven, is er niemand die roept: "Nou, nou. Zullen we dat wel doen?" ...en als iemand dat wel roept houdt hij zich alsnog toch vast aan het primaire idee.
In alle andere gevallen is het ontstaan van grijze slogans een groot risico dat altijd op de loer ligt.
Een ander probleem is dat slogans van comités vaak falen voor de zelfstandigheidstest.
Je moet je voorstellen dat iemand voorbij rijdt aan een campagneposter -of voor jezelf: iemand werpt een blik op jouw werk - en heel kort leest hij de titel en de ondertitel.
Zonder enige kennis: weet de persoon dan waar het over gaat?
Dat is de zelfstandigheidstest. En hij is leerzaam om te doen op jouw eigen materiaal: kijk zelf eens of de titels en koppen die je gebruikt voor een vreemde nog steeds iets betekenen als je de rest van de tekst weglaat. Of moet je de eerste alinea gelezen hebben om het aanbod te snappen?
"Fashion en schoenen online" - je hoeft niet twee keer te lezen om te begrijpen wat het internetbedrijf Zalando doet.
Een brainstormsessie die een heel weekend duurt, eindigt daarentegen vaak met de sessieleider die afsluit met de vraag: "Welke woorden of welke slagzin beschrijft het mooist wat we hier besproken hebben?"
Nog een half uurtje discussie: we zijn een degelijke partij / mensen geven ons de verantwoordelijkheid / we vinden het belangrijk woord te houden. Even denken... Dat woord, die zin, die woordspeling. Weten we het zeker? En ineens is dan het ei gelegd.
Op de poster komt te staan: "In vertrouwde handen"
Helaas faalt deze slagzin de zelfstandigheidstest. Als ik op mijn fiets langsrijd, vraag ik me af: Hoezo dan? Ik mis tenslotte de hele voorgeschiedenis van dat weekend.
Een andere lastige is het gebruik van krachtige woorden. Wil je een zin met een stevig en opvallend woord langs 20 mensen laveren, dan is de kans groot dat er iemand aanstoot aanneemt en vraagt: kunnen we niet een eufemisme gebruiken?
Uiteindelijk blijven dan slagzinnen over die zo generiek zijn, dat je ze weer kunt gebruiken om een stukje te schrijven dat lijkt uit een Bouquet Reeks te komen.
Dit zijn trouwens de vier slogans die ik verwerkt heb in het stukje proza hierboven:
Christen Unie: Voor de verandering
PvdD: Hou vast aan je idealen
SGP: Daad bij het woord
Groen Links: De tijd is nu
D66 maakt het helemaal bont met 'En nu vooruit', maar: waarheen?
Eigenlijk doet de PvdA het nog het beste met de slogan 'Nederland sterker & socialer'. Hierbij heb je wel een beeld waar de partij heen wil.
Ik zie veel ondernemers volgens dezelfde weg komen tot een nietszeggende slogan voor hun bedrijf, product of idee.
Ofwel de oprichters gaan samenzitten en bedenken iets waar ze het allemaal mee eens zijn, ofwel een ondernemer kijkt naar de vage en nietszeggende slogans van andere bedrijven en gaat die na doen.
"Oplossingen op maat", "Hoge prestaties. Keer op keer", "Let's make things better", "Wij komen als u gaat" zijn een aantal missers.
En mensen gaan op dezelfde manier vaak de mist in met titels voor materiaal waarin ze hun ideeën of visie presenteren.
Een presentatie met als titel "De ontwikkelingen in de markt 2012" is veel minder aansprekend dan "Hoe de markt ons gaat dwingen product X te saneren" - voor de laatste is iets meer moed en iets minder commissie nodig.
Maar laten we de politieke partijen eens helpen.
Ik denk dat je bij één of meerder partijen al gauw een idee hebt: "Dit zou ik een passende slagzin vinden."
Post ze hieronder op het prikbord.
Het mag voor een willekeurige partij zijn die aan de huidige Tweede Kamer verkiezingen meedoet.
Op 4 september middernacht sluit de wedstrijd, daarna kiezen we de beste slogan.
De winnaar ontvangt een presenter.
Deze presenter die je kunt winnen is de "Mouse", een afstandsbediening voor de laptop bij presentaties.
Dit type werkt met een radioverbinding zodat je bij je presentatie vanaf elke willekeurige plek op het podium, tot 25 meter afstand, altijd je PowerPoint of Keynote presentatie kunt bedienen.
Daarnaast heeft hij een ingebouwde, rode laserpointer.
Met de functietoets kunt u de presenter ook omschakelen om de muis te bedienen als u dingen moet aanwijzen of aan klikken. De winkelwaarde van de Mouse is eur 24,97.
Veel succes en inspiratie!
Vorig artikel: Voor de muziek uit lopen: Leiderschap in presenteren | ||
Volgend artikel: De presenter - een professionaliteitsbooster |
Vorig artikel: Voor de muziek uit lopen: Leiderschap in presenteren | ||
Volgend artikel: De presenter - een professionaliteitsbooster |